Alvin Lee zaczął grać na gitarze w miejscowych zespołach w wieku 13 lat. On i
Leo Lyons utworzyli rdzeń zespołu, który miał stać się w przyszłości
Ten Years After.
Ten Years After, z Lee jako głównym gitarzystą, wokalistą i autorem piosenek, wypuścili swój pierwszy album w październiku 1967 roku. W lipcu 1968 roku zostali zaproszeni do Ameryki przez
Billa Grahama, gdzie widownia natychmiast "wchłonęła" nowatorską mieszaninę bluesa, jazzu i rocka, a Alvin, grając na gitarze, zdobył przydomek "Szybki ogień".
Prawdziwą sławę zdobyli na festiwalu w Woodstock w 1970 roku. Było to najbardziej zdumiewające i legendarne już wystąpienie, które stało się największą sensacją imprezy. Mimo tego, że
Ten Years After nagrywali dużo albumów i odbyli razem trasę koncertową, Lee nagrywał także płyty solowe. Jedną z nich był wspólny krążek z
Mylonem LeFevre pt. "On the Road to Freedom". Lee współpracował także z takimi artystami, jak
George Harrison,
Ron Wood i
Steve Winwood. Po roku 1970
Ten Years After przestali nagrywać albumy, ponieważ Lee odszedł z zespołu.